คำประกาศเอกราชของสาธารณรัฐอินโดนีเซีย

พี่น้องชายหญิงทั้งหลาย!

ข้าพเจ้าได้ขอให้ท่านได้มาร่วมกัน ณ ที่แห่งนี้เพื่อเป็นพยานต่อเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของเรา

นับเป็นเวลาหลายทศวรรษแล้วที่เรา ประชาชนแห่งอินโดนีเซีย ได้ต่อสู้เพื่อเสรีภาพของประเทศของเรา กระทั่งอาจพูดได้ว่านับเป็นเวลาหลายร้อยปีแล้วก็ได้!

แม้นว่าได้มีผู้ซึ่งล้มตายสูญเสียชีวิต แต่จิตวิญญาณของเราก็ยังคงมุ่งไปสู่อุดมคติของเราอยู่

นอกจากนี้ ในยุคของญี่ปุ่น ความพยายามของเราในอันที่จะบรรลุเอกราชของชาติก็ไม่เคยหยุด. ในยุคของญี่ปุ่นที่ว่านี้ มันปรากฏเพียงแต่ว่าเราได้เอียงอิงกับพวกเขา แต่โดยรากลึกแท้จริงแล้ว เราก็ยังคงดำเนินการที่จะสร้างกำลังอำนาจของเราต่อไป เรายังคงเชื่อมั่นในพลังเข้มแข็งของเราอยู่

บัดนี้ได้ถึงชั่วขณะที่เราได้ยึดกุมชะตากรรมของขบวนการและควบคุมชะตากรรมของประเทศไว้ในมือของเราได้อย่างแท้จริง. มีเพียงแต่ชาติที่หาญกล้าเพียงพอที่จะยึดกุมชะกรรมของตนไว้ในมือของตนเท่านั้นจึงจะสามารถหยัดยืนได้อย่างเข้มแข็ง

ดังนั้น เมื่อคืนที่ผ่านมาเราจึงได้ใคร่ครวญพิจารณาร่วมกับชาวอินโดนีเซียคนสำคัญๆ ที่อยู่ทั่วดินแดนอินโดนีเซีย และการชุมนุมเพื่อการใคร่ครวญดังกล่าวก็มีได้มีความเห็นร่วมอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า บัดนี้ ได้ถึงเวลาแล้วที่จะต้องประกาศความเป็นเอกราชของเรา

พี่น้องชายหญิงทั้งหลาย:

ณ บัดนี้ เราจะได้ประกาศถึงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของการตัดสินใจที่ว่านั้น

โปรดฟังคำประกาศของเราเถิด:

คำประกาศ

เรา ประชาชนชาวอินโดนีเซีย ได้ขอประกาศถึงความเป็นเอกราชของอินโดนีเซีย

ในเรื่องการถ่ายโอนอำนาจและสิ่งต่างๆ นั้นจะได้รับดำเนินการด้วยวิถีทางที่รอบคอบและในเวลาอันสั้นเท่าที่จะพึงทำได้

กรุงจาการตา, 17 สิงหาคม ค.ศ.1945

ในนามของประชาชนชาวอินโดนีเซีย

สุการโนและฮัตตะ

ดังนี้แหละพี่น้องชายหญิงทั้งหลาย!

บัดนี้เราเป็นอิสระแล้ว! จักไม่มีแม้กระทั่งเงื่อนปมใดๆ แม้แต่เพียงน้อยนิดจะผูกมัดประเทศและประชาชนของเราอีกต่อไป!

นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป เราจะร่วมกันสร้างรัฐของเรา รัฐที่เป็นอิสระ รัฐที่จะมีนามว่า สาธารณรัฐแห่งอินโดนีเซีย - ให้เป็นเอกราชถาวรชั่วกัลปวสาน

ขอให้พระอัลเลาะห์ ผู้เป็นเจ้า ได้โปรดอำนวยพรให้ความเป็นเอกราชของเรามั่นคงปลอดภัยสถาพรเทอญ!